Tarih boyunca insanlar, gıdaları taze tutmanın bir yolunu bulmaya çalıştı. 19. yy başlarına kadar seçenekler, yiyecekleri tuzlama, kurutma veya tütsüleyerek yemekti. Bu yöntemler yiyecekleri muhafaza etse de, tadını, dokusunu ve besin değerini etkiliyorlardı. Bununla birlikte, Nikolas Appert adlı Fransız şef devrimci şişeleme tekniğini geliştirdiğinde her şey değişti.
konserve
Appert, sabit şartlarda yiyecekleri bir şişeye koyup kaynattığında bozulmadan kalacağını bulmuştu. Bulgularının olumlu sonuçlarından birkaç ay sonra, başkaları Appert’in işlemini şişeler yerine teneke kutularla kullanmaya başladı. 1870’li yıllara gelindiğinde, ABD konserve endüstrisine hükmetti ve artık dünya geneline büyük miktarlarda somon balığı ve diğer gıdaları ihraç ediyordu.
Konserve Sürecinde Neler Değişti?
Konserve gıdaların keşfinden bu yana geçen iki yüzyıla rağmen, N. Appert’in orijinal tekniğinden fazla bir şey değişmedi. Çoğu bakteri, aşırı sıcakta hayatta kalamayacağından, kapalı kutular içindeki yiyecekler belirli bir sıcaklığa ulaştığında bakteri ölür ve kapalı, steril bir ortam yaratılır. Çukurlara veya paslı teneke kutulardaki yiyecekler bile kabın kapalı kalması ve şişmesi belirtisi olmadığı sürece güvenle tüketilebilir. (100 yaşındaki batıklarda bulunan kapalı konserve kutuları hala yenebiliyordu.)
konserve gıda
Konservelerdeki Aşırı Tuza Dikkat!
Konserve gıdalar yüksek miktarlarda sodyum içerir. Örneğin, bir kutu bezelye yaklaşık 1,8gr sodyum içeriyor olabilir. Bu yetişkinlerin çoğunun bir günde tüketiminden fazla tuz anlamına gelir. Aşırı sodyum sorun olabilir, bununla birlikte, kaliteli konserve yiyeceklerin koruyucuları az veya hiç tuz içermez. Çoğu konserve gıdalar, yaklaşık iki yıl sonra bozulmaya başlar, eski konserve ürünler hala besin değerini muhafaza edebilir, ancak renkleri, tatları ve dokusu muhafaza edilen yiyeceğin türüne bağlı olarak değişecektir.
